کاش هرگز خدا و پيامبران و قدسيان و دين و معنا را سنگ نمي کرديم.

که خدا مجسمه نيست و دين سنگ نيست.

که عشق سيال است و معنا در جستجو.

کاش هر " رود" کليسايي بود و هر " نسيم " مسجدي و هر "درخت " معبدي .

کاش هر انسان زائري بود و هر گام ،هروله اي و هر پنجره ،ضريحي..

کاش هر کلمه ، دعايي بود و هر گفتگو مناجاتي ...

عرفان نظر آهاري